Σκοτάδι

Άρεσε πάντα στους πονηρούς να παίζουν με το σκοτάδι
Εκεί όπου το άγνωστο φωλιάζει
Η φαντασία βρίσκει χώρο να φτιάξει τέρατα

Η έλλειψη γνώσης τροφοδοτεί τον φόβο
Η κριτική ικανότητα δεν ακονίστηκε αρκετά
Κι ο κόσμος τυφλός μέσα στο αδύναμο φως της επιφάνειάς του

Τέρατα εδώ ή εκεί
Μας λένε να δούμε
Γυρνάμε, κοιτάζουμε και προσωποποιούμε τις σκιές μας

Με τον πόνο μας παίζουν οι πονηροί
Μας φλόμωσαν στο ψέμα
Μας φόβισαν και μας κέρδισαν

Μα μάθαμε μια μέρα
Ότι σκοτάδι σημαίνει έλλειψη φωτός
Κι αρχίσαμε να καίμε τα πάντα

Καίμε μυαλά
Καίμε ψυχές
Καίμε ζωές

Φωτίζεται η πλάση όλη
Και βλέπουμε έτσι ότι τίποτα κακό δεν κρυβόταν στο σκοτάδι
Παρά μονάχα ό,τι μας κάνει ανθρώπινους

Όλες αυτές οι αδύναμες στιγμές μας
Φάνηκε τελικά
Πως ήταν οι δυνατές μας

Δε θέλει φόβο η ζωή μα θάρρος
Δε θέλει στάση μα κίνηση
Θέλει φως κι αν της δώσεις αυτή ανταποδίδει

Πονηροί που μια ζωή σαν παράσιτα ζούνε εις βάρος μας
Σιγά σιγά έρχεται ο καιρός τους
Ή που θα έρθουν μαζί μας ή που θα χαθούν

Το σκοτάδι είναι όμορφο τελικά
Τίποτα δεν πρέπει να μας φοβίζει σ’αυτό
Ό,τι υπάρχει μπορεί να στηρίξει το καλό

Τελικά το κακό
Δεν είναι παρά η έλλειψη φωτός
Αυτό είναι όλο

Φωτίζουμε με τη συνείδησή μας εκεί που πρέπει
Δίνουμε την προσοχή μας
Κι η περιοχή λούζεται από φως εκτυφλωτικό

Μέσα στα βάθη της ψυχής
Μέσα στη σκοτείνια
Δε θα βρεις τέρατα, παρά παιδιά ξεχασμένα

Ρίχνοντας φως σε κάθε τι μαύρο
Φέρνουμε στην επιφάνεια
Μονάχα ό,τι ξεχάστηκε ως τώρα

Ποια τέρατα
Και ποιες φοβίες
Η χαρά καραδοκεί

Φτάνει να το πάρουμε απόφαση
Τώρα πια ξέρουμε
Και δεν έχουμε άλλη δικαιολογία

Τις βιασμένες μας ψυχές
Να θαλπωρήσουμε πρέπει
Είν’η ώρα να πιαστούμε χέρι-χέρι

Ήρθε η ώρα να κοιτάξουμε μπροστά
Φτάνει λέμε με το πρόβλημα
Κοιτάμε την λύση τώρα

Το σκοτάδι κρύβει όσα έχουμε ανάγκη
Δε θέλει φόβο
Μα αγάπη