
Γράφει η Έταμπελ Νιώπα
Συνομιλία με το κείμενο Αναμνήσεων Συλλογή.
Αυτό – που – είναι, εκτυλίσσεται μπροστά μου
και αυτό – που – όχι, μέσα στην καρδιά μου.
Το όχι είναι βαρύ, έτσι το βήμα μου το σέρνω –
οδεύω ίσια καρφί στο είναι και το γδέρνω.
Μες – στην – ουλή – τού – είναι, τσαλαβουτώ για λίγο,
στην πορφυρή λάσπη του, μαργαριτάρια αφήνω.
Πίνακας: Black pearls του Bill Gimbel
