Μουντή μέραΔιψασμένη για ήλιοΚυριευμένη από την ομίχλη Ομίχλη που θολώνειΤην ατμόσφαιρα Έξω, μα και μέσα μου Μουντή μέραΜουντός κι εγώΔιψασμένος για ήλιο Ομίχλη που θολώνει Το είναι του κόσμουΤο είναι το δικό μου Κυριευμένος από την ομίχληΕγώ ο ίδιοςΠαρέα με τον κόσμο Έχει εποχές η ψυχή του ανθρώπου;Κυριεύεται το πνεύμα από τις εσωτερικές του καιρικές … Συνεχίστε την ανάγνωση Ομίχλη

Ξεκινούμε αδιαμόρφωτοιΚαι με πρόσχημα τη μόρφωσηΜας διαμορφώνουνΤι θέλουν να πετύχουν άραγε; Ξεκινά ο άνθρωπος τη ζωή του ως άγραφος πίνακας; Ή μήπως ξεκινά ως ένας μαύρος πίνακας που κρύβει λέξεις και νοήματα που δεν μπορούμε καν να φανταστούμε; Τι πληροφορίες έχει μέσα του το γονίδιό μας; Τι κουβαλούν τα κύτταρα; Κι όμως, ένα νεογέννητο δε … Συνεχίστε την ανάγνωση (Παρα)Μόρφωση

Γκρίζα πόλη, γκρίζα αίσθησηΣε περπάτησα δυο φορέςΚι αν ήρθα να σε γνωρίσωΕσύ δε με κέρδισες ποτέ Λίγες μέρες μόλις πριν, περιδιάβαινα στους δρόμους του Βερολίνου. Παρέα με το έτερο ήμισυ, ψάχναμε πώς να πάμε από το τίποτα στο τίποτα. Δρόμοι που μοιάζουν με λεωφόρους, συμπλέγματα κτιρίων που στέκονται αγέρωχα με την μπρουτάλ ασχήμια τους, κι … Συνεχίστε την ανάγνωση Βερολίνο

Φιλότης και ΝείκοςΔυο δυνάμεις αντίθετεςΠου η ανάγκη τις δένει ΦιλότηςΗ δύναμη που δημιουργεί τον κόσμοΝείκοςΗ δύναμη που τον καταστρέφει Τον κόσμο μας κυβερνά αυτή η ανάγκη. Η ανάγκη που τον συνθέτει και τον αποσυνθέτει κάθε τόσο. Γιατί υπάρχει; Μια ισορροπία είναι η ύπαρξη και η ζωή ανάμεσα στις δυο αυτές δυνάμεις. Ισορροπία που πατάει κάθε … Συνεχίστε την ανάγνωση Αφήγημα

Λέξη τη λέξηΤι χτίζεις πάλι Γραμμή τη γραμμήΤο σχέδιο φάνηκε Παράγραφος μικρήΠαράγραφος μεγάληΚολώνες που ορθώνονται Εδώ βάλε κόμμαΕδώ μια τελείαΤα εισαγωγικά μην ξεχάσεις Ποια η φωνή σουΠοια η φωνή τουΠοιος να καταλάβειΝτουντούκες που δακρύζουν Ήρωας αντι-ήρωαςΑφηγητής υπερβατικόςΕσωτερικός μονόλογοςΣυνείδηση ροής που κυλά Ποιο το μήνυμαΠοιο το ερώτημαΠοιο το νόημαΣε τι συνθήκες πλαισιώθηκαν Οικοδόμος είμαιΚάθε μέρα χτίζωΚολλώ … Συνεχίστε την ανάγνωση Οικοδομή