Χριστουγεννιάτικο Πνεύμα

Χριστούγεννα ξημέρωσαν και πάλι
Μα κοίτα που με βρήκαν διαφορετικό
Ήμουν εγώ
Μα ήμουν κι ένας άλλος

Σαν κοιμήθηκα
Ονειρεύτηκα πως ήμουν το Χριστουγεννιάτικο Πνεύμα
Δεν περπατούσα πια, πετούσα
Δεν έβλεπα απ’έξω τους ανθρώπους, μα από μέσα

Είδα το ανθρωπολόι
Ντυμένο στα πρασινοκόκκινα
Τους είδα όλους, έναν προς μία, μία προς έναν
Παράξενοι μου φάνηκαν

Παράξενους τους ένιωσα
Σαν πέταξα από μέσα τους
Κι είδα τον πόνο που τους πικραίνει
Τη χαρά που τους δίνει ανάσες

Αχ, άνθρωποι
Αχ, πονεμένα μου παιδιά
Πόσο πόνο αντέχετε, ατυχίες, κακουχίες
Προσμένοντας αυτές τις άγιες μέρες

Αχ, μικροί θεοί
Αχ, μικροί διαβόλοι
Δουλεύετε σαν τα σκυλιά μέσα στο χρόνο
Για αυτές τις λίγες, τις αιώνιες στιγμές των εορτών

Στόχοι, θυσίες, περίσσεια κούραση
Για να τα φέρετε όλα βόλτα
Μη λείψει τίποτα από το σπιτικό σας
Μα κάτι ξεχάσατε

Μπρος στο κυνήγι των υλικών αγαθών
Σπαταλήσατε το χρόνο σας και φέτος
Τις ώρες που δουλεύατε μονάχοι σας
Οι σχέσεις σας εξασθενούσαν

Πρωτίστως, η σχέση με τον εαυτό σας
Έπειτα, η σχέση με τους αγαπημένους
Τέλος, η σχέση με τον κόσμο
Σχέσεις όλες σημαντικές που χτυπιούνται στη ρίζα τους

Γεμίζετε τα τραπέζια σας
Μα δεν ξέρετε καλά καλά ποιος ή ποια κάθεται δίπλα σας
Γνωρίζετε το πρόσωπό τους
Τη φωνή τους επίσης

Μα αλήθεια
Ποιοι είστε
Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας
Ποιος ο κόσμος

Τρέχει το ανθρωπολόι
Τρέχει να τα φέρει όλα βόλτα
Και για μια στιγμή νομίζει πως τα καταφέρνει
Μα χάνει το σημαντικότερο

Χάνει την ανθρώπινη επαφή
Την εγγύτητα
Την οικειότητα
Την αθωότητά του

Νιώθει τύψεις
Κι ας μην το καταλαβαίνει
Γιατί μέσα του κάτι είναι άδειο
Μια καρδιά που διψά γι’αγάπη

Καημένο μου ανθρωπολόι
Βασανίζεσαι
Τρέχεις στον τροχό μεθυσμένο
Ξέρεις πόσο ευκολότερη θα μπορούσε να είναι η ζωή σου;

Ανθρωπολόι μου
Αν απλοποιούσες τα πράγματα
Αν σταματούσες μια στιγμή και παρατηρούσες αυτό που συμβαίνει εντός σου
Ίσως τότε να αναγνώριζες τι έχει πραγματικά σημασία

Κι αντί να τρέχεις άσκοπα
Κατέβαινες από τον τροχό
Και διεκδικούσες όσα αξίζεις
Απλά γιατί για ‘σένα είναι όλα

Αυτά είπα μέσα στον ύπνο μου
Μα να ονειρευτώ πως έγινα το Χριστουγεννιάτικο Πνεύμα;
Τι παράξενο όνειρο
Γλυκόπικρη η γεύση που μου άφησε

Σχολιάστε