
Γράφει η Έταμπελ Νιώπα
Ο δρόμος του γυρισμού,
διάσπαρτος διακεκομμένες γραμμές που ενώνονται.
Πού και πού, κόκκινοι λεκέδες, σημαδεύουν μια οριστική αποχώρηση ζώου.
Πού χρόνος για προσοχή κι αθωότητα.
Κάποτε ο δρόμος του γυρισμού,
μεταφέρει το μοίρασμα του αληθινού.
Θεϊκή τροφή για ανθρώπους η αλήθεια,
ρόδι που σπάει και προσφέρεται.
Από το δρόμο του γυρισμού, αποστέλλονται κλειστά γράμματα
με παραλήπτες τους ουρανούς.
Ποιος να τολμήσει να κατοικήσει εκεί πάνω;
Και πώς να βρει το κουράγιο για τη γη, αν και πάλι χρειαστεί;
Ο δρόμος του γυρισμού-
απόσταγμα αρωμάτων της φύσης και του νερού:
να πλυθούν οι δρόμοι της πόλης,
να χυθεί φως στα αδιέξοδα της νύχτας της.
Ο δρόμος του γυρισμού-
βάρκα που υψώνει λευκό το πανί του ανοίκειου.
Καταμεσήμερο,
πέλαγος συναντήσεων και αποχωρισμού.
Το δρόμο του γυρισμού,
σε ένα κουβάρι μάζεψε, το θεόρατο χέρι του Θεού.
Τώρα, όλοι εμείς,
παγιδευμένοι ή απελευθερωμένοι;
* Ο πίνακας είναι του καλλιτέχνη Mateja Marinko.
