Είναι κάτι ψυχές που τις ψάχνουμε εναγωνίως
Ψυχές που κάτι μας οδηγεί προς αυτές
Τις αναζητούμε μέσα σε αυτό το ταξίδι που λέμε ζωή
Αναρωτιόμαστε κάθε τόσο που να βρίσκονται
Κι είναι κάτι μέρες που τις συναντούμε
Στο πρώτο βλέμμα, στο πρώτο άκουσμα φωνής
Τις αναγνωρίζουμε ως αδερφές μας
Ψυχές ζώσες που καίγονται σαν καντήλια
Ψυχές όμορφες χωρίς μορφή
Ψυχές φωτεινές που μοιράζουν γενναιόδωρα το φως τους
Που και που τις βρίσκω
Κατά τύχη κυρίως
Πέφτω πάνω σε μια αδερφή ψυχή
Κι οι γαλαξίες μας χτυπιούνται
Χορεύουν μαζί για λίγο
Κι ίσως να χωρίζουν και πάλι
Ποτέ ξανά ίδιοι οι γαλαξίες μας, έχοντας ανταλλάξει τόση φαιά ουσία, ενέργεια
Μα είναι και κάτι αδερφές ψυχές που’ρχονται για να μείνουν
Κι οι γαλαξίες μας ενώνονται δημιουργώντας κάτι νέο
Μεγαλύτερο
Αυτές τις τελευταίες τις έχουμε περισσότερο ανάγκη
Τις αδερφές ψυχές που’ρθαν για να μείνουν
Αδερφές ψυχές πιασμένες χέρι χέρι
Δυναμωμένες
Η μια να παίρνει παρηγοριά για τη ζωή απ’την άλλη
Σα διαμάντια μοιάζουν που τα βρίσκει κανείς μέσα σ’όλων των ειδών τα σκατά
Κι όμως
Τα διαμάντια αυτά υπάρχουν
Αρκεί να ξέρει κανείς πώς να τα ξεχωρίζει
