Η ζωή είναι σαν τη θάλασσα.
Πριν προλάβει κανείς να μάθει καλά καλά να κολυμπά, τον ρίχνουν από ψηλά στα βαθιά νερά της.
Και βρίσκεται εκεί, φανερά ολομόναχος, να προσπαθεί να σωθεί παλεύοντας με τη φύση.
Κολυμπά και κολυμπά, με όσες ψυχικές και σωματικές δυνάμεις έχει, προσπαθώντας να βρει μια στεριά να ξαποστάσει κι εκεί γαλήνιος να πεθάνει.
Γιατί όσο καλός κολυμβυτής, μαχητής κι αγωνιστής αν είσαι, είτε στ’απύθμενα νερά είτε στην ξέρα ξεψυχάς.
* Γραμμένο τον Ιούνιο του 2016.