Κάθε ημέρα έχει την ομορφιά της, όπως ακριβώς και κάθε άνθρωπος. Η ομορφιά όμως της τελευταίας ημέρας του έτους όπως επίσης και της πρώτης του επόμενου διαφέρει από αυτή των υπόλοιπων ημερών. Οι μέρες αυτές είναι μέρες καμπής. Μέρες που χαράζονται πιο εύκολα στην ξεχασιάρα μνήμη μας.
Αυτός είναι ένας λόγος από μόνος του ώστε να αναλογισθεί κανείς την ζωή του. Την μέχρι τώρα πορεία του μα και την κατεύθυνσή του. Είμαστε όλοι άνθρωποι σε έναν παράξενο, παράξενο κόσμο. Οι περισσότεροι από εμάς φανταζόμαστε τον κόσμο διαφορετικό απ’ότι αυτός μας φανερώνεται, θα θέλαμε να είναι καλύτερος, πιο κοντά στα μέτρα μας. Ωστόσο, η ζωή μας είναι μία και μια φορά μας δίνεται. Πρέπει να αξιοποιήσουμε αυτή την ευκαιρία, ασχέτως αν πρόκειται για δώρο ή για τύχη που εν τέλει είναι το ίδιο. Αξίζει να την ζήσουμε στο έπακρο, να χαρούμε με αυτά που μας ευχαριστούν, να στενοχωρηθούμε με αυτά που μας θλίβουν. Στο κάτω κάτω κάθε τι έχει την ομορφιά του.
Αν μπορώ ένα μήνυμα να περάσω σε όλους μας, τότε είναι αυτό:
Ζήσε την ζωή σου, αξίζει τον κόπο.
Ας ηχήσουν τα λόγια τούτα σαν χαρούμενες καμπάνες στις συνειδήσεις ολονών μας, δίνοντάς μας ώθηση για εσωτερικές αλλαγές που θα μετουσιωθούν σε πράξεις, αλλάζοντάς μας ως ανθρώπους προς κάτι καλύτερο κι ανώτερο.
* Γραμμένο το Δεκέμβριο του 2015.
Στοχαστής 